Kasteel van Poeke

Kasteel van Gaasbeek Zicht vanaf de vijver Locatie Gaasbeek (Lennik) Algemeen Kasteeltype Waterburcht Eigenaar Vlaamse Gemeenschap (1921-1980: Belgische Staat) Huidige functie Museum Gebouwd in 1240 Monumentale status Beschermd Monumentnummer 39928 Bijzonderheden geschonken door de Markiezin Visconti Badkamer van de markiezin (4 mei 2006) Een van de kamers (4 mei 2006) Houten badkuip (4 mei 2006) Het Kasteel van Gaasbeek is een oorspronkelijk middeleeuwse waterburcht, thans nationaal museum, gelegen in Gaasbeek, een deelgemeente van Lennik. Geschiedenis Vermoedelijk liet Godfried van Leuven hier omstreeks 1240 een burcht bouwen als verdediging van het hertogdom Brabant tegen het graafschap Henegouwen. Tijdens het Ancien Régime was dit het centrum van het Land van Gaasbeek. Er verbleven een aantal belangrijke families uit de geschiedenis der Nederlanden, onder andere de Hornes en de Egmonts. De bekendste was graaf Lamoraal van Egmont, die het kasteel kocht in 1565, drie jaar voor zijn dramatische terechtstelling. Op het einde van de 17e eeuw kwam het kasteel met aanhorigheden in handen van Louis Alexander Scockaert, baron van Gaasbeek en graaf van Thirimont. Eind 18e eeuw had de familie geen mannelijke nakomelingen en kwam het kasteel door huwelijksbanden in handen van de Milanese patriciërsfamilie Arconati Visconti. Paul Arconati-Visconti was een tijdje burgemeester van Brussel en bezat ook het Broodhuis op de Grote Markt. De laatste markiezin Arconati Visconti was een Française, geboren Marie Peyrat. Ze stierf in 1923. Zij schonk het domein in 1921 aan de Belgische Staat, die de gebouwen en het park in 1924 openstelde voor het publiek. Dankzij de nabijheid van de hoofdstad en zijn sprookjesachtige ligging is het een toeristische trekpleister voor een internationaal publiek geworden. Sinds 1980 is het een museum van de Vlaamse Gemeenschap.Het kasteel